Wygląda na to, że po ostatniej wpadce z hiszpańskimi bankami, Unia Europejska chce się zrehabilitować wobec Grecji, gdyż w obecnej chwili to właśnie ona ma najcięższe warunki, które otrzymała względem udzielonej pożyczki. Niemiecki minister spraw zagranicznych – Guido Westerwelle – jest jedna z czołowych osób, które opowiedziały się za przyznaniem grekom więcej czasu na wdrożenie potrzebnych reform i planów oszczędnościowych – wcześniej uzgodnionych przez Unię Europejską, Międzynarodowy Fundusz Walutowy oraz samą Grecję. Kolejną z osób, która chce nieco odstąpić od drastycznych oszczędności jest Martin Schulz – szef Parlamentu Europejskiego. Częściowo akcja spowodowana była chęcią wywarcia na grekach – głosujących – mobilizacji w głosowaniu na partie umożliwiającą dalsze kontynuowanie programu oszczędnościowego oraz brakiem rezygnacji z wcześniej ustalonych założeń. Politycy zaznaczają jednak, że żadnej z przedstawionych wcześniej reform nie da się obejść, gdyż są one potrzebne do odbudowania finansów państwa, które w obecnej chwili chyli się ku upadkowi. Unia Europejska upatruje więc nadzieję w porozumieniu potencjalnych partnerów koalicyjnych w sprawie wdrażanych reform, czy kontynuowania polityki oszczędności. Nie ma jednak wątpliwości, że decyzja o pozostaniu greków w strefie euro była by na rękę Unii Europejskiej – zarówno Wspólnota, jak i Grecja ma w tym swój interes. Szef Parlamentu Europejskiego dodatkowo wypowiedział się na łamach niemieckiego tygodnika Der Tagesspiegel, w którym zasugerował wydłużenie samego okresu wdrożenia potrzebnych zmian. Oznacza to tym samym przyzwolenie na odłożenie decyzji o drastycznych cięciach na potem. Następnie dodał, że Grecja potrzebuje troszkę więcej czasu by stanąć na nogi i solidnie utrzymać się gruntu.
Nowym pomysłem wydaje się oddanie grekom decyzji w sprawie gospodarczego wzrostu, co mogło by zaowocować zmniejszeniem bezrobocia. Czy nowy plan – wobec Grecji – daje realną szansę na odniesienie sukcesu? Przekonamy się o tym już niebawem.
