Kryzys wywołany w Hiszpanii pociągnął kraj do nagłej redukcji wszelkich kosztów związanych z wydatkami państwa. Nie ma wątpliwości, że jest to także efekt pożyczki, o którą starają się Hiszpanie by dofinansować swoje upadające banki. Wprowadzanie niezbędnych reform oraz oszczędności wymusza na władzach tnięcie kosztów wszędzie gdzie to tylko możliwe. Swoją bulwersującą postawę postanowiło pokazać częściowe środowisko lekarzy oraz wspólnot autonomicznych, które jednocześnie zapowiedziały, że nie zastosują się do nakazu pozbawienia darmowej opieki zdrowotnej imigrantów nieposiadający stosownych dokumentów – akcja rozpoczęła się tuż po ogłoszeniu inicjatywy oszczędnościowej rządu. Największe zbuntowane rejony to Andaluzja i Katalonia.
Konserwatywna PP ogłosiła, że od września imigranci nie posiadający stosownych dokumentów zostaną pozbawieni prawa do nieodpłatnych świadczeń zdrowotnych. Eksperci nie mają wątpliwości, że jest to szeroka wprowadzana skala planu oszczędnościowego, dzięki któremu władze w Madrycie chcą obniżyć hiszpański deficyt budżetowy, który obecnie jest jednym z najwyższych w całej Europie. Krytycy tego planu wskazują, że liczba imigrantów (bez dokumentów) w ich kraju jest i tak niewielka – szacunkowo około 150 tysięcy – dlatego rzeczywiste korzyści z tej operacji byłyby i tak niewielkie.
Wielu sądzi także, że pomysł jest nieetyczny i nie ma nic wspólnego z oszczędzaniem, przynajmniej z punktu widzenia publicznej służby zdrowia – imigranci nie nadużywają systemu ochrony zdrowia. Według statystyk w Hiszpanii żyje blisko 6 milionów zarejestrowanych imigrantów, którzy w większości mają prawo do stałego pobytu – związane z nimi koszty na służbę zdrowia to zaledwie 5 procent całkowitego kosztu jej funkcjonowania.
