Powstanie unii bankowej jest z pewnością jednym z najważniejszych planów Unii Europejskiej. Unia bankowa stanowiła, by ochronę dla Starego Kontynentu przed wybuchnięciem kolejnego kryzysu finansowego – z drugiego kryzysu Europa mogłaby się już nie podnieść. Pierwszy filar unii bankowej został już przegłosowany w Parlamencie Europejskim. W najbliższy czwartek planuje się kolejne głosowanie w PE w sprawie drugiego filaru unii bankowej – wspólnej instytucji, która posłuży do likwidacji banków.
Nie ulega wątpliwości, że czwartkowe głosowanie jest jednym z najważniejszych, gdyż może ono przesądzić o tym, czy unia bankowa zostanie przyjęta do końca kadencji Parlamentu Europejskiego, czy też nie. Jak na razie Parlament Europejski nie może dojść do porozumienia z krajami członkowskimi Unii Europejskiej w sprawie umowy międzynarodowej zajmującej się funduszem likwidacyjnym. Wszystko wskazuje na to, że rozmowy na temat uporządkowanej likwidacji banków będą napięte. System planowanej likwidacji banków SRM mógłby wejść w życie już 1 stycznia 2015 roku, a wszelkie funkcje likwidacyjne mógłby pełnić już od 1 stycznia 2016 roku. Kluczową niezgodą zdaje się być umowa międzyrządowa w sprawie funduszu likwidacyjnego.
Komisja Parlamentu Europejskiego chciała by wspólnego funduszu likwidacji bez podziału na kraje, dlatego też domaga się zastosowania specjalnego zabezpieczenia dla funduszu. Najlepszym zabezpieczeniem – przynajmniej na początku – w ciągu pierwszych dziesięciu lat było by funkcjonowanie w formie linii kredytowej, a tą mógłby zapewnić fundusz ratunkowy eurolandu – tzw. ESM. Jak na razie nie ma co do tego zgody, jednak wszystko wskazuje na to, że kraje Unii Europejskiej oraz PE dojdą do porozumienie, gdyż utworzenie unii bankowej jest kluczową sprawą dla całej Europy.
