W czasach kiedy to światowe rządy sięgają po środki dążące do tego, by zmniejszyć biurokrację, nasz rząd stosuje zupełnie inne, zgoła odmienne, a czasem i pozbawione zdrowej logiki zasady. Nie twierdzę, że pracę powinno stracić kilkanaście tysięcy Polaków, ale czy w jakimś sensie machina, zwana biurokracją, jest w dzisiejszych czasach niezbędna? Okazuje się, że w przypadku Polski – jak i wielu innych krajów w Europie – tak. Dowodem na to jest ciągle zwiększające się zapotrzebowanie na pracowników w administracji publicznej, choć jeszcze nie tak dawno mówiono, że będzie ich zdecydowanie mniej. Okazuje się, że jest ich nie tylko więcej, ale i są bardziej potrzebni. Najlepszym, państwu funduje podwyżkę, a nierzadko awans. I jak się tu nie gniewać, jak wszystko jest opłacane z naszych podatków?
Mimo, iż teoretycznie w administracji rządowej doszło do zamrożenia płac, to w dalszym ciągu wynajdowane są dodatkowe środki, które służą do stworzenia dodatkowych etatów. Kto to kontroluje lub komu na tym zależy? Ciężko jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Fakt jest jednak niezaprzeczalny, z roku na rok wzrasta zatrudnienie w administracji publicznej. Wielkie zwalnianie dotyczyło tylko kresu z 2011 roku – była to swego rodzaju moda, która została szybko zapomniana przez społeczeństwo i dziennikarzy. Wówczas zwolniono blisko 6 tysięcy pracowników, co było dość dobrym posunięciem, dającym lepsze perspektywy na przyszłość – mniejsze obciążenie dla państwa. Nie trwało to jednak zbyt długo, bo już po chwili polityka kadrowa administracji publicznej wróciła na dawny tor.
Administracja rządowa ma się coraz lepiej, a co więcej, średnia płaca wynosi tam 4 tysiące złotych – to prawie tysiąc złoty więcej, jak w publicznej. Od 2009 roku stawka jest jednak niezmienna – jest zamrożona – choć i tak udaje się zdobywać dodatkowe pieniądze na inne etaty. Coś mi się wydaje, że ten teatr będzie trwał bardzo długo.
