Wraz z naszą pierwszą pracą zostajemy postawieni przed dylematem wyboru tzw. OFE, który bedzie inwestował część naszych przyszłych składek emerytalnych. O ile wybór samego funduszu nie jest taki trudny (bo można posługiwać się przy jego wyborze rozmaitymi rankingami), o tyle wybór strategii inwestycyjnej: łagodnej, średniej czy agresywnej nie jest już taki łatwy.
Strategia łagodna cechuje się inwestowaniem w papiery wartościowe o najmniejszym ryzyku, czyli przede wszystkim obligacje skarbowe (w ponad 50%), lokaty (30-40%) i akcje płynnych spółek, przeważnie z indeksu WIG20 (10-20%). Strategia ta pozwoli pomnażać nam zgromadzony przez nas kapitał w postaci składek OFE z niewielkim (wręcz znikomym) ryzykiem, ale także i niewielkim zyskiem rocznym – rzędu 3-5%. Wybranie średniej strategii inwestowania naszych środków pozwoli osiągnąć dwu- lub nawet trzykrotnie wyższą stopę zwrotu niż w przypadku portfela łagodnego, ale wraz z zyskiem rośnie także ryzyko utraty środków na giełdzie (do nawet 50%).
Ostatnią, najbardziej ryzykowną strategią jest tzw. strategia agresywna. W jej skład wchodzą akcje największych światowych potentatów (np. General Electric czy Google). Ok. 10% portfela mogą stanowić kontrakty terminowe, np. na złoto. Dzięki temu portfel ten cechuje się wysoką stopą zwrotu (rzędu nawet 30% rocznie), lecz nie gwarantuje często nawet minimalnej ochrony kapitału. Jeśli przykładowo złoto pójdzie dramatycznie w dół to możemy stracić większość odłożonych przez nas pieniędzy.
Warto więc rozważyć każdą ze strategii, aby później nie być rozczarowanym wysokością otrzymywanego świadczenia. Jak to mawiali starożytni: „Lepiej mieć mało, niż nie mieć nic”.
