Mało kto zdaje sobie sprawę, jak bardzo polityka prorodzinna przekłada się na funkcjonowanie dzisiejszego świata. Ikona wpisu, na której widnieje zawiedzione dziecko idealnie odzwierciedla mankamenty polskiego systemu – pensje urzędników i sfery budżetowej rosną, a becikowe maleje.
W wielu przypadkach – nawet nie przysługuje. Każdy kto zarabia powyżej 86 000 złotych rocznie nie otrzyma od państwa praktycznie żadnej pomocy. Zważając na fakt, że stale rosną ceny żłobków, wychowanie dziecka może być prawdziwie kosztowną inwestycją. Nic więc w tym dziwnego, że wiele młodych ludzi mówi otwarcie – nie chcemy mieć dzieci. Nie z wygody, ale z powodu braku środków. Życie w Polsce stało się obecnie tak drogie, że mało kogo stać na to, by spłacać kredyt za mieszkanie w stolicy, utrzymać samochód, siebie i drugą osobę, a w dodatku dziecko. Zapewne nie jeden powie – nie ma nic za darmo, trzeba z czegoś zrezygnować. Pytanie tylko, dlaczego mamy żyć gorzej od mieszkańców państw zachodnich? W końcu nasz kraj nie odbiega w niczym od np. Włoch, gdzie panuje obecnie głęboki kryzys, a co druga osoba w wieku 25 lat jest bez pracy. Według wyliczeń specjalistów, wychowanie dziecka od urodzenia do 20-ego roku życia kosztuje około 190 000 złotych. Warto zaznaczyć, że kwota ta wzrosła w ciągu roku o aż 30 000 złotych. Jest to spowodowane drożejącymi artykułami spożywczymi, a także wzrostem cen artykułów szkolnych – głównie książek. Nie wygląda jednak na to, by w najbliższych latach miało być choć odrobinę taniej – wręcz odwrotnie.
Eksperci są zgodni co do tego, że polska polityka prorodzinna nie owocuje zamierzonymi efektami. Co prawda minimalna pomoc państwa zachęca, jednak becikowe jedynie dla mniej zamożnych i „ustawa becikowa” to zwykły bubel prawny – mówią prawnicy. Jeśli nie zmniejszymy kosztów życia w naszym kraju, to za niedługo będziemy mieli prawdziwy problem z systemem emerytalnym. Problem w tym, że nikt nie wie co zrobić, aby było choć odrobinę lepiej.
