Coraz więcej przysłowiowych znaków na niebie i ziemi wskazuje na to, że telepraca może być prawdziwą przyszłością zatrudnienia. Już dziś stosowana jest przez coraz większą liczbę przedsiębiorstw – także i w Polsce. Oficjalne dane mówią jednak jasno, że nasz kraj jest daleko za innymi w Unii Europejskiej – nie mówiąc o Stanach Zjednoczonych.
Ostatnie badania mówią bowiem, że jedynie 1% pracowników w Polsce zatrudnionych jest na odległość. Najwięcej z nich pracuje w takich sektorach, jak księgowość, usługi prawne czy informatyka. Jest to bardzo mało, ponieważ średnia unijna wynosi aż 11%. Istnieją na świecie kraje, gdzie nawet co trzeci pracownik pracuje w domu – np. w USA. W naszym kraju jednak prawo nadal stwarza wiele barier potencjalnie nie do przeskoczenia – np. odpowiednie warunki pracy, które trudno zapewnić i zbadać, kiedy pracownik może wykonywać swoje obowiązki praktycznie gdzie chce – wystarczy komputer z dostępem do Internetu. Co prawda badania wśród polskich pracowników jasno pokazują, że aż 23% z nich chciałoby pracować w domu, ale dla wielu z nich to zwykłe marzenie. Dużo częściej pracujemy w tradycyjnych biurach, dodatkowo zabierając część obowiązków także do domu. Warto jednak podkreślić, że to nie to samo co telepraca w czystym tego słowa znaczeniu. Warto podkreślić, że zdalna forma zatrudniania pracowników w wielu branżach przynosi także ogromne korzyści dla przedsiębiorstwa, które np. nie musi dbać o zapewnienie fizycznego miejsca pracy – przeważnie biura – a dodatkowo oszczędza na zużytej energii elektrycznej czy wodzie.
Dla wielu telepraca w Polsce jest swoistym niewypałem. Pamiętajmy jednak o tym, że dla wielu osób – takich jak młode mamy czy osoby niepełnosprawne – jest to praktycznie jedyna możliwa forma pracy. Szkoda jednak, że nasz rząd tak niewiele robi w tej sprawie, aby coraz więcej osób mogło pracować na odległość, a nie żyć na koszt państwa.
