W dzisiejszym świecie górują przede wszystkim prace na umowach śmieciowych co nie jest najlepszym rozwiązaniem dla pracownika. Oznacza to oczywiście lepszą sytuację dla samego pracodawcy, który w gruncie rzeczy może dość ładnie przekształcać pensję pracowniczą do określonego przez siebie poziomu. Tym szczęśliwcom, którzy posiadają zwykłe umowy trzeba niezmiernie gratulować, gdyż dotyczy ich nie tylko pewien przywilej społeczny – który jest już coraz większą rzadkością – ale także pewne świadczenia oraz lepsze większe możliwości dotyczące awansu. Jedną z największych zalet jest to że każdy pracownik wie za co pracuje i wie jaką płacę minimalną powinien otrzymać. Niedawno rozpisywaliśmy się na temat podniesienia płacy minimalnej z obecnego poziomu do 1600 zł. Wzrost płacy podyktowany jest głównie obowiązującą ustawą, jednak większa podwyżka z pewnością była by bardzo nie zdrowa dla gospodarki. Przypomnijmy że to dzięki ustawie o minimalnym wynagrodzeniu państwo zmuszone jest do podwyższenia najniższej pensji o prognozowaną inflację oraz przed 2/3 wzrostu krajowego PKB.
Prognozowana inflacja na rok 2013 wynosi 3 procent i to samo tyczy się także prognozowanemu wzrostowi PKB, który także miałby wynieść 3 procent. W gruncie rzeczy oznacza to więc tyle, że wzrost minimalnego wynagrodzenia powinien być wyższy od przewidzianego i wynieść z obecnych 1500 zł do około 1600 zł. Większy wzrost wynagrodzenia z pewnością byłby szkodliwy dla krajowej gospodarki, gdyż oznaczało by to zmniejszenie ilości zatrudnienia, a to z kolei pogorszyło by konkurencyjność na krajowym rynku. Eksperci są jednak przekonani że aby był wilk syty i owca cała, potrzeba zastosować metodę obcięcia podatków i składek na ubezpieczenie społeczne. Tym samym zwykły pracownik otrzymywał by wyższą pensję niż ma obecnie, a pracodawca mógłby dalej prowadzić swoje interesy nie bojąc się o nadmierne koszty pracownicze. Priorytetem rządu powinno być więc zwiększanie zatrudnienia, szczególnie jeśli zaledwie 16 mln z 38 mln rodaków pracuje.
