Nad polskim systemem emerytalnym już od dawna zbierają się czarne chmury. Nie trzeba być geniuszem by stwierdzić, że oferowany dziś system musi wcześniej czy później upaść. Problem ten nie jest dla nas jednak najważniejszy, ponieważ politycy będą zmuszeni do sztucznego podtrzymywania go przy życiu. Tak czy siak państwo będzie na tym tracić. Niepokojące jest jednak to, że do 2050 roku ma nam przybyć całkiem sporo emerytów. GUS informuje, że w 2013 roku było około 7 milionów emerytów, jednak już do 2050 roku ma być ich już 10 milionów. Prognozy być może nie są zbyt szczegółowe, ale wciąż starzejące się społeczeństwo nie jest wcale wymysłem. Nie bez powodu państwa na całym świecie – nie tylko w Polsce – proponując dopłaty i dodatkowe świadczenia dla osób, które chcą mieć dzieci – są traktowani bardziej ulgowo. Co to jednak oznacza dla Polski?
W gruncie rzeczy nie wiele się zmieni, bo i państwo nie oczekuje, że sytuacja nagle stanie się różowa. Problemem było by jednak to, gdyby tylko w Polsce panował trend starzejącego się społeczeństwa. Na szczęście dla wszystkich jest to proces światowy, bo problem z tym mają państwa na całym świecie – począwszy od Stanów Zjednoczonych, po Amerykę Południową, a skończywszy na państwach z Europy. Jakkolwiek by to brzmiało to jest to prawda – emerycie są zbędni dla państwa. Nie generują już żadnych przychodów, a są dodatkowo obciążeniem i nie chodzi tu bynajmniej o rentę, a na przykład korzystanie z usług oferowanych przez NFZ. Każdy z nas będzie jednak kiedyś w tej samej lub nawet gorszej sytuacji, bo zmiany muszą być dokonane – chociażby dla dobra systemu emerytalnego, który w dalszym ciągu musi prosperować.
Poza tym GUS informuje, że praktycznie wszystkie osoby powyżej 65 roku życia są nieaktywne zawodowo, co w gruncie rzeczy oznacza tyle, że utrzymują się oni albo z renty, albo emerytury – przynajmniej 95 procent z nich. Przyszłość wielu emerytowanych, a obecnie młodych Polaków, kreuje się w nieciekawych barwach.
