Następujące po sobie liczby, z których każda kolejna jest sumą dwóch poprzednich, nazywamy ciągiem Fibonacciego. Bardzo często wykorzystuje się go podczas inwestowania na giełdzie. Za pomocą opartych na nim narzędzi traderzy wyznaczają na wykresie wartościowe miejsca do otwarcia oraz zamknięcia transakcji. W poniższym artykule przyglądamy się najpopularniejszej metodzie inwestycyjnej opartej na ciągu, czyli poziomom Fibo.
Spis Treści
Współczynniki Fibo
Zanim przejdziemy do samego narzędzia, warto poznać współczynniki, na których operuje. Dzielimy je na trzy grupy. Wyróżniamy:
- współczynniki główne, czyli 0,618 oraz 1,618;
- współczynniki wynikające z podstawowych działań, czyli 0,786; 0,886; 1,13 oraz 1,272;
- współczynniki dodatkowe, czyli 0,382; 0,5; 1,414; 2,0; 2,236; 2,618; 3,14; 3,618 oraz 4,236.
Wylicza się je z działań prowadzonych na liczbie pi, ale ta wiedza nie jest konieczna do inwestowania. Mimo że na pierwszy rzut oka wyglądają skomplikowanie, ich wykorzystanie nie jest takie trudne. W większości przypadków i tak nie będziemy musieli tego robić sami, ponieważ wyręczy nas platforma inwestycyjna. O zakładaniu rachunku CFD przeczytasz więcej tutaj.
Poziomy Fibo
Tę metodę nazywa się również zniesieniami Fibonacciego. Jej zasada działania opiera się na założeniu, że złote proporcje występujące w przyrodzie (i wskazywane przez ciąg Fibonacciego), pojawiają się także na wykresach cen różnych aktywów giełdowych. Nie każdy inwestor wierzy w jej skuteczność, ale metoda posiada na tyle dużą grupę sympatyków, że jej skuteczność rośnie.
Aby wykorzystać poziomy Fibonacciego, wpierw musimy wyznaczyć na wykresie ostatnie maksimum i minimum, które osiągnął kurs. Różnica pomiędzy tymi dwoma punktami nazywa się odcinkiem jednostkowym. Teraz będą nam potrzebne współczynniki Fibo. Odcinek ów dzielimy bowiem w oparciu o nie, a także przedłużamy o wartość współczynników większych niż jeden.
Stworzone w ten sposób pułapy uznaje się za istotne punkty wsparcia i oporu dla danego instrumentu.
Wyznaczanie poziomów Fibo
Źle wykorzystane narzędzia inwestycyjne tracą całą swoją wartość, To samo tyczy się zniesień Fibonacciego, dlatego tak ważne jest ich odpowiednie wyznaczenie. Zaczynamy od wspomnianych wcześniej ekstremów, a następnie przestrzeń pomiędzy nimi dzielimy na fragmenty wedle wymienionych współczynników. Robimy to w odległości np. 0,382; 0,5 oraz 0,618. Jeśli trend jest spadkowy, wyznaczamy te wartości z góry na dół, jeśli zaś wzrostowy — z dołu do góry. Jeśli postąpimy w zgodnie z instrukcją, będziemy mieli pewność, że zawsze dobrze wykorzystamy to narzędzie.
