Polskie prawo podatkowe nakłada na podatników wiele zobowiązań z tytułu wykonywania pewnych działań. Przykładem jest podatek od spadków i darowizn. Każdorazowo osoba podpisująca umowę darowizny musi odprowadzić od niej podatek, choć nie jest to powszechnie obowiązującą regułą. W przepisach obowiązującego prawa podatkowego można znaleźć zapisy sytuacji, w których podatnik będzie zwolniony od samodzielnego odprowadzenia podatku od spadków i darowizn.
Notariusz płatnikiem podatku
Obowiązek fizycznej zapłaty podatku nie zawsze ciąży na osobie, która przyjmuje spadek lub darowiznę. Są sytuacje, w których podatek ten płaci notariusz, występujący w roli płatnika. Ma on obowiązek nie tylko obliczenia, ale i pobrania od podatnika podatku, a następnie wpłacenie określonej sumy we właściwym terminie, wyznaczonemu organowi podatkowego. Funkcja płatnika jest istotna z punktu widzenia dokonywania koniecznych rozliczeń podatkowych.
W przypadku spadków i darowizn na notariuszu ciąży obowiązek płatnika podatku. Musi on odprowadzić pobrany od klienta podatek w momencie dokonywanej darowizny w formie:
- Aktu notarialnego,
- Umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności,
- Ugody w przedmiocie zniesienia współwłasności.
Inne obowiązki notariusza
Notariusz musi wypełniać ustawowo nałożone na niego obowiązki podatkowe, które dotyczą na przykład pobrania należnego podatku z chwilą sporządzenia aktu notarialnego, albo też prowadzenia rejestru owych podatków. Pobrany przez notariusza podatek od klientów musi być wpłacony na rachunek urzędu skarbowego, właściwego względem siedziby płatnika.
