Matki zabierają pieniądze córkom

Nie jest to konflikt rodzinny, jak można by się spodziewać po tytule niniejszego artykułu. Nic podobnego. Mowa tu o sektorze finansowym, na którym funkcjonują wielkie spółki – matki, które zarządzają spółkami – córkami. Przede wszystkim, problemy z dokapitalizowaniem mniejszych banków zależnych, mają nowe kraje członkowskie Unii Europejskiej. Maleje suma środków finansowych przekazywanych do banków – córek i jest to sytuacja wyraźnie niepokojąca.

Sytuacja na rynku

Bank Światowy przygotował raport dotyczący stanu finansowego matek i córek bankowych. Okazało się, że do sektora finansowego w nowych krajach Wspólnoty, wpłynęło 48,7 mln euro. Jest to aż o 25% mniej niż w 2010 roku. Oznacza to, że banki-matki, które swoje siedziby mają w krajach od lat będących członkami Unii podjęły decyzję o delewarowaniu swoich banków – córek.

Jaki jest powód takiej sytuacji? Najprawdopodobniej banki-matki muszą wzmocnić w pewien sposób swoje bilanse. Niepewna sytuacja w strefie euro spowodowała, że instytucje te mają realne kłopoty finansowe. Jeśli więc nie podejmą daleko idących działań, same mogą być zmuszone do ogłoszenia bankructwa. Poświęcają więc część swoich banków – córek, na rzecz odbudowania stabilnej, własnej sytuacji finansowej.

Co więcej, banki- matki ratują swoje bilanse finansowe z uwagi na istniejące wymogi nadzoru finansowego. Zaostrzone zostały wymogi adekwatności kapitałowej. W wyniku tego, dostęp do finansowania banków – córek przez banki – matki został ograniczony i najprawdopodobniej nadal tren ten będzie postępował.

Czym jest delewarowanie?

Otóż, delewarowanie jest procesem zmierzającym do zmniejszenia relacji posiadanych przez banki zależne aktywów do ich kapitału. W odniesieniu do banków – córek, proces ten może doprowadzić do zdecydowanego ograniczenia ich finansowania przez banki – matki.

Skutkiem delewarowania jest zwykle ubytek podaży kredytów. Niemniej jednak, zdaniem instytucji europejskiego nadzoru finansowego, popyt na kredyty zgłaszany w nowych krajach Unii Europejskiej został zaspokojony. Powodem takiej korzystnej dla wszystkich sytuacji są:
• Spowolnienie działalności gospodarczej na tym terenie,
• Spadek zapotrzebowania na kredyty,
• Wzrost lokalnych depozytów,
• Zmniejszenie się zależności banków-córek od zagranicznego finansowania.

Współczynnik adekwatności kapitałowej

Unia Europejska wraz z systemem europejskiego nadzoru bankowego wskazały, że banki na terenie krajów członkowskich muszą dążyć do uzupełniania swoich kapitałów. Muszą albo zmniejszać aktywa, albo gromadzić kapitał. Tylko wówczas możliwe jest osiągnięcie przez nie współczynnika adekwatności kapitałowej na pożądanym przez nadzór poziomie. Został on wyznaczony na 9%. Jeśli sytuacja w Unii Europejskiej się nie poprawi, najprawdopodobniej nadal będziemy mieli do czynienia z ograniczaniem kwoty dofinansowania banków-córek, przez banki-matki. Będzie to nader niekorzystne zjawisko.

Sytuacja Polski

Wiele banków funkcjonujących na terenie naszego kraju posiada zagraniczny kapitał. Jest więc bankami-córkami i ich sytuacja finansowa jest niepewna. Na szczęście, polskie banki to nie tylko zagraniczne podmioty. Około 35-40% aktywów sektora finansowego w naszym państwie stanowią rodzime banki. Poza tym, jako kraj bez europejskiej waluty, jesteśmy w znacznie mniejszym stopniu wystawieni na oddziaływanie kłopotów Grecji, Hiszpanii czy Włoch, niż np. Słowacja.