Wygląda na to że obecny rząd nie ma sprzymierzeńca do uchwalenia potrzebnej reformy i wyraźnie wizji tej także nie podziela obecny partner i koalicjant. W tej sytuacji nie ma możliwości wprowadzić obecnie znanej nam reformy w życie, która zakłada pracę do 67 lat, zarówno w przypadku kobiet, jak i w przypadku mężczyzn. Kompromisu nie udało się osiągnąć, dlatego istnieje obawa o szukaniu nowych sojuszników, a ich jest niewielu – trzeba otwarcie przyznać.
Co oznacza podniesiony wiek emerytalny? Według rządu jest to pilne i jak najbardziej potrzebne, gdyż pozwoli to uniknąć w niedługim czasie niewypłacalności ze strony ZUS’u, choć istnieją także i inne motywy tj. bardziej godziwa emerytura – która wedle ekspertów i tak będzie bardzo „biedna” i może wynieś zaledwie 40% obecnych dochodów (i to po planowanych reformach!). Dla ludzi oznacza to oczywiście dłuższą pracę, która obecnie w naszym kraju jest i tak jest ciężka do zdobycia. Osobiście mało kto wyobraża sobie pracę na przykład w wieku 65 lat, szczególnie jeśli przyjmiemy to że dana osoba wykonuje zawód fizyczny. Nie dojście do porozumienia może oznaczać pewien kryzy w koalicji, jednak obie zainteresowane frakcje są przekonane że nie ma mowy o żadnym wywoływanym przez media kryzysie w koalicji. Czy aby na pewno?
Dłuższa praca miała oznaczać dla nas przede wszystkim lepsze i bardziej godziwe warunki do życia z chwilą gdy przechodzimy na emeryturę. Okazuje się że wyliczenia rządu są brane z kosmosu, a niepewna światowa sytuacja może spotęgować ryzyko jeszcze mniejszych emerytur niż są świadczone obecne – i to nawet po objęciu pewnych reform. Koalicjant zaproponował by kobiety które rodzą dzieci miały możliwość przejścia na wcześniejszą emeryturę, gdy z racji wychowywania dzieci, mało której starczy czasu by wypracować obecnie zakładany pułap, który pozwoli przejść godnie na emeryturę. Prawdziwym problemem jest to że już w 2020 roku polaków ma pracować o 2 miliony mniej niż obecnie i niestety ale liczba ta w kolejnych latach ma się ciągle powiększać.
